Database Partitioning فرآیند پایگاه داده است که در آن جداول به چندین بخش کوچکتر تقسیم می شوند و اطمینان حاصل می شود که کوئری ها سریعتر اجرا می شوند زیرا داده های کمتری برای اسکن وجود دارد. هدف اصلی پارتیشن بندی کمک به نگهداری جداول بزرگ و کاهش زمان پاسخ کلی برای خواندن و بارگذاری داده ها برای عملیات خاص SQL است.
در ادامه به انواع Database Partitioning می پردازیم که به دو صورت عمودی و افقی می باشد.
Vertical Partitioning
نمونه ای از پارتیشن بندی عمودی جایی است که ما یک جدول بزرگ برای دانش آموزان داریم که حاوی اطلاعات اولیه مانند نام، شناسه، کلاس، هزینه های پرداخت شده و یک ستون بزرگ با اطلاعات زیستی است. با فرض اینکه اکثر اوقات، مدیریت نام، شماره دانشجو را جستجو می کند و زمان کمتری صرف باز کردن فیلد بیو و جستجوی توضیحات می شود.
می‌توانیم این را به دو جدول تقسیم کنیم، یکی که داده‌های بیوگرافی دارد و جدول دیگر با داده‌های دیگر که به‌صورت درخواستی بازیابی شده است.
Vertical Partitioning
Horizontal Partitioning
پارتیشن بندی افقی یک جدول را به چندین جدول تقسیم می کند که دارای تعداد ستون های یکسان، اما ردیف های کمتری هستند. به عنوان مثال، در دانش‌آموزان ما می‌توان آن را به‌صورت افقی به جداول بر اساس سن دانش‌آموز تقسیم کرد که هر جدول سن خاصی را نشان می‌دهد.
Horizontal Partitioning
