معماری سازمانی در معنای عمومی و ساده آن ساختار و طراحی سازمان با نگاهی کل نگر است. در یک تعریف دقیق تر و انتزاعی تعریف معماری سازمانی:
شناخت مولفه ها و اجزاء سازمان،
شناخت وظايف هر مولفه
و سپس شناخت ارتباط بین مولفه ها و اجزا ء سازمانی
با يكديگر ،
و با محيط بيروني است .
معماري سازماني شامل چهار معماري مرتبط با يكديگر است كه به اختصار توضيح داده مي‌شود.
🔖معماری کسب و کار
🔖معماری کاربرد ها
🔖معماری داده / اطلاعات
🔖معماری زیر ساخت
معماري کسب و کار (Business Architecture):
اين معماري استراتژي، ساختار و حاكميت سازمانی و فرآيندهاي اصلي انجام كار
ا (Core Business Process) را تعريف مي نمايد. معماري فناوري اطلاعات زير ساخت و محيط لازم براي كارايي بيشتر و عملكرد مناسب فعاليت كاري را ايجاد مي نمايد.
معماري داده‌ها/اطلاعات (Data/Information Architecture)
اين معماري ساختار منطقي و فيزيكي داده‌هاي مورد نياز سازمان و همچنين منابع لازم براي مديريت اين داده ها را مشخص و تشريح مي نمايد. اين معماري بايد به خوبي تعريف شده باشد تا معماري فناوري اطلاعات چگونگي ذخيره و بازيابي و انتقال داده‌هاي سازمان را به صورت مؤثر و كارآمد، پشتيباني نمايد. معماري فناوري اطلاعات خود داراي ساختارهاي داده اي است كه مي‌بايد توسط معماري داده در نظر گرفته شود.
معماري سيستم هاي كاربردي(Application Systems Architecture):
اين معماري طرح اصلي كليه سيستم‌هاي كاربردي مي‌باشد و در آن سيستم‌هاي كاربردي مورد نياز فعاليت، تعامل آنها و روابط بين سيستم هاي كاربردي و چگونگي پشتيباني آنها از فرآيندهاي اصلي انجام كار در سازمان مي‌باشد. هم افزايي زيادي بين اين معماري و معماري فناوري اطلاعات وجود دارد.
سيستم‌هاي كاربردي از سرويس‌هايي كه معماري فناوري اطلاعات در اختيار مي‌گذارد استفاده مي‌كنند تا بتوانند ويژگي‌هاي ضروري مانند توانايي كار با يكديگر، امنيت مديريت پذيري را دارا باشند.
در بعضي موارد به لحاظ كارايي بايد سرويس‌هايي از سيستم كاربردي در زير ساخت فناوري طراحي شوند.
معماري فناوري اطلاعات يكپارچگي سيستم هاي كاربردي را پشتيباني مي‌نمايد. همچنين زير ساخت و استانداردهاي لازم براي تبادل اطلاعات بين سيستم هاي كاربردي را فراهم مي‌كند.
معماري فناوري اطلاعات (Technology Architecture):
شامل شناخت و تفكيك مؤلفه هاي اصلي فناوري اطلاعات مانند زير ساخت‌ها، شبكه، سخت افزار، نرم افزار، سيستم‌هاي عامل و غيره بوده و همچنين. تعريف كاركردها و وظايف اصلي هر مؤلفه و شناخت و تعريف واسطه هاي لازم به همراه استانداردهاي حاكم بر آن و چگونگي تعامل بين مؤلفه هاي مختلف فناوري اطلاعات را در بر مي گيرد.
